Kopie omdat ze zoveel weghalen !
Wie bepalen het nieuws in Nederland?
Dit artikel is een enigszins samengevat en bewerkte versie van een eerder verschenen artikel op
Anarchiel en
Wanttoknow.
Kun je je voorstellen, dat het bij nieuwsvoorziening niet gaat om wat je WEL te zien krijgt, maar meer om wat je NIET te zien krijgt..? Denk er eens over na..! Het NIET-INFORMEREN van mensen over essentiële zaken is het geheimhouden van deze zaken. Of dit nu bewust of onbewust gebeurd, dat is om het even; de essentie is dat er geen sprake meer is van onafhankelijke berichtgeving.
De onafhankelijke media in Nederland zijn nagenoeg ter ziele. Steeds meer mediabedrijven zijn in steeds minder handen. Op een enkele uitzondering als
‘De Groene Amsterdammer’ na, zijn de media in de loop der tijd overgenomen door almaar grotere corporaties die op hun beurt bijna allemaal in bezit zijn van slechts enkele machtige families.
Vaak betreft het families met invloedrijke connecties en een dubieus verleden. De media vertegenwoordigen de belangen van de internationale corporaties, volgens de wereldberoemde onderzoeksjournalist
John Pilger ‘de nieuwe heersers van de wereld’:
‘
Multinationals welke, sinds hun ontstaan in Nederland, winst en het tevreden stemmen van de aandeelhouders als enige drijfveer hebben.’
Waarheidsvinding en het juist informeren van het publiek zijn ondergeschikt aan de belangen van de multi-nationals. Bij hen geen andere dan de officieel geaccepteerde kijk op de terreuraanslagen van 11 september 2001. Bij hen geen twijfel of kritische vragen over de vrijheidsberovende maatregelen ‘tegen terreur’ of de missies voor ‘vrijheid’ en ‘vrede’ van de Verenigde Staten in Irak en Afghanistan.
Gaan we in de geschiedenis kijken dan blijkt de verstrengeling van media en overheid duidelijk waarneembaar in de tweede wereldoorlog, waar de overheerser het nieuws bepaalde. Denk maar aan propagandaminister Joseph Goebels. Niet alleen liet hij essentiële informatie weg, maar bewerkte ook nog eens, in volle omvang, het ‘nieuws’ wat mensen wel te zien en horen kregen.
In Nederland is er slechts een handjevol mensen dat het nieuws bepaalt. Wie zijn zij?
Het ANP
Het nieuws uit de wereld bereikt het Algemeen Nederlands Persbureau via internationale persbureaus. Het belangrijkste en grootste ter wereld is het financieel georiënteerde Reuters, opgericht in 1851 door de naar Groot-Brittannië gevluchte en door koningin Victoria tot de adelstand verheven
Israel Beer Josaphat (Paul) Reuter.
Voor de stichting van het persbureau werkt
Israel Reuter in de bank van zijn oom. In 2008
fuseert de Reuters Group met de Canadese Thomson Corporation, op het moment van fusie een van ’s werelds belangrijkste mediagiganten met kranten als het prestigieuze The Times (1967, nu bezit v. R. Murdoch) en eigendom van de familie Thomson. De Thomson familie is de rijkste van Canada en staat op de 31ste plaats in
Forbes Magazine van 2007. David Thomson, derde baron Thomson of Fleet, bekleedt thans het voorzitterschap van het nieuwe bedrijf Thomson-Reuters.
Evenals de familie Reuter destijds, zijn de Thomsons in 1964 door de Britse monarch tot de adelstand verheven: de wijze waarop de Kroon appelleert aan het statusgevoel en de ijdelheid van invloedrijke personen en zo hun loyaliteit koopt. De
Grand Lodge van British Colombia refereert aan deze verheffing en ook aan het feit dat de oprichter van dit media-imperium is toegetreden tot de hogere gelederen van de vrijmetselarij – dé manier om macht en invloed te vergroten – en gerekend wordt tot een van zijn beroemdste representanten.
Net als Reuters is Thomson voor de fusie financieel gericht en is na de overname van Reuters zelfs
marktleider op dit gebied. Thomson’s Financial’s standaard competitie tabellen (
Thomson Financial’s Standard Leage Tables) geven overzichten met uitstaande schulden bij ‘investeringsbanken’ als Citygroup, Goldman Sachs en JP Morgan.
Volgens Wikipedia
leidt de Rothschild familie deze sectie van (Reuters-)Thomson: ‘De Rothschilds hebben de leiding op zich genomen van Thomson’s Financial’s competitie tabellen in investeringsbankieren, fusie- en overname deals in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië’.
Kent Cooper, directeur van de Associated Press waar hij 41 jaar werkte, schrijft in zijn autobiografie
‘Barriers Down’ (1942) hoe de Rothschild familie een aandeel heeft gekocht in de belangrijkste persagentschappen, waaronder Reuters. Op pagina 7 doet hij verslag van een twintig jaar durend gevecht om het recht van Amerikanen op de waarheid over het wereldnieuws en wie het bepalen.
Op haar beurt krijgt het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP) het wereldnieuws binnen via de internationale persbureaus, waarvan het
‘onafhankelijke’ Reuters met zijn in twintig talen de voornaamste is. En inderdaad neemt het ANP de berichten in de regel zondermeer over. Op 28 juli 2004 bericht de Volkskrant dat
Reuters en het ANP een alliantie gaan sluiten.
Het ANP is het Nederlandse persbureau dat nagenoeg alle media in ons land van nieuws voorziet: omroepen, kranten, tijdschriften, websites, instellingen en overheden in binnen en buitenland. Op hun beurt reproduceren deze media, inclusief de ‘kwaliteitskranten’, dit nieuws zonder vragen. Het ANP, zo is Nederlanders ingeprent, staat immers voor objectiviteit en betrouwbaarheid. In de oorlog werkte het ANP samen met het nazi-regime en stond het bekend als ‘Adolfs Nieuwe Papegaai.’
Lees meer over marcherende journalisten…Sinds begin 2004 is het ANP niet langer een stichting maar een Naamloze Vennootschap, voor het leeuwendeel
eigendom van investeringsmaatschappij NPM Capital (Nederlandse Participatie Maatschappij), onderdeel van de SHV holding. De Steenkool en Handels Vereniging is het grootste familiebedrijf in Nederland en in bezit van de familie Fentener van Vlissingen, een der machtigste en rijkste geslachten in Nederland. Het ANP werd daarmee dus een privé-onderneming.
De pater familias,
Frits Fentener van Vlissingen, heeft het familiefortuin vergaard in de jaren vlak voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog door met de nazi’s te collaboreren. Van 1937 tot 1945 bepleitte hij samenwerking met nazi-Duitsland als leider van het Deutsch-Niederländische Gesellschaft.
Frits ontvangt
drie onderscheidingen voor zijn verdiensten : voor zijn nazi-collaboratie twee van de Führer, waaronder het Kruis van Verdienste van de orde van de Duitse Adelaar en een ridderschap in de
Orde van de Nederlandsche Leeuw van Hare Majesteit. Net als bij Israel Reuter en Roy Thompson heeft men zich op deze wijze van loyaliteit verzekerd. Over
de collaboratie van de familie met representanten van nazi-Duitsland schrijft Arie van der Zwan in 2006 een boek getiteld ‘Hij overwon iedereen op een vrouw na.’
‘Whoever controls the media, controls the mind.’ Jim MorrisonIn plaats van inhoudelijke programma’s die een tegenwicht bieden aan de quizzen en soaps van de commerciële omroepen maar waar geen geld voor zou zijn, gaat uw belastinggeld op aan
de graaicultuur van de Nederlandse Publieke Omroepen. Televisiemaker
Rik Felderhofzegt: ‘niets te verwachten van de voorgestelde beloningscode en doet een boekje open over de exorbitante salarissen van presentatoren', bij de publieke omroep van soms € 800.000 per jaar naast de inkomsten uit hun privé-bedrijven (klik
hier voor een overzicht van deze privé-bedrijven).
Volgens
NPO bestuurder Hagoort heeft ‘Felderhof blijkbaar niets begrepen van de maatschappelijke discussie’ en over Felderhofs opsomming van de vele mogelijkheden tot belastingontduiking zegt hij: ‘het stoort mij zeer, die bijna arrogante toon waarop hij de ontsnappingsroutes noemt.’
Op
Hagoorts beschuldiging van arrogantie reageert Rik: ‘Ik heb verteld wat veel mensen in Hilversum weten, maar wat blijkbaar niet openlijk verteld mag worden’, doelend op de democratische noodzaak voor de Nederlandse Publieke Omroep om transparant te zijn over de besteding van uw belastinggeld.
RTL 4,5,6,7,8,24 en radio 538
Voor berichten over ‘s werelds langste taart te Mexico’, de begrafenis van André Hazes en de blote borst van Janet Jackson (nipplegate) schakelt u over naar RTL, waar het werkelijk belangrijke wereldnieuws wordt besproken. RTL 4, 5, 6, 7, 8, 24 en radio 538 behoren tot de RTL-Group, eigendom van de
Duitse mediacorporatie Bertelsmann en op zijn beurt privé-bezit van de familie Mohn, de aangetrouwde tak van het schatrijke uitgeversgeslacht Bertelsmann. Bertelsmann bezit tevens
Random House, de grootste uitgever van de Verenigde Staten en Sony, eveneens actief in de mediawereld, en vormt samen met dit laatste bedrijf twee van de tien grootste mediagiganten ter wereld en de grootste van Europa.
Een kijkje in het verleden van deze private corporatie. Op 2 oktober 2002 bericht de BBC dat Bertelsmann eindelijk de leugens over
zijn nazi-verleden toegeeft. Bertelsmann’s bedrijf heeft direct overleg met Hitlers propagandaministerie en is, als het ANP, de spreekbuis van de nazi-autoriteiten. Heinrich Mohn staat in de Tweede Wereldoorlog aan het hoofd en was als zijn zoon en opvolger Reinhard lid van de SS.
Het mega-concern Bertelsmann, met haar vertakkingen.
Reinhard Bertelsman en zijn familie behoren, aldus
Forbes Magazine tot de rijken der aarde. Politiek, media en het corporate bedrijfsleven zijn als vanouds innig verstrengeld: Reinhard en Liz Mohn zijn, volgens Politik Global, in de media de
hoofdsupporters van Angela Merkel en trouwe bezoekers van de Bilderbergconferenties. Tevens is Reinhard
(ere)lid van de Club van Rome en – ondanks zijn verleden – samen met zijn vrouw eveneens van de ‘
Jerusalem Foundation Germany’. Inmiddels staat dochter Brigitte aan het hoofd van het familie-imperium.
Veronica, Net5, SBS6 Net5, Veronica en SBS6 vallen onder het eveneens Duitse ProSiebenSat.1 Media.AG, na de RTL-Group de tweede mediagigant van Europa. ProSieben is voor het grootste deel in handen van private equity corporaties
Permira/KKR: Kohlberg Kravis en Roberts. Henry Kravis, is samen met zijn neef George Roberts, een van de oprichters van KKR. Hij is tevens
lid van het Council of Foreign Relations, zit in commissariaten van het Mount Sinaï Hospital en de Rockefeller Universiteit. Daarnaast bezoekt
Kravis de Bilderberg conferenties, zijn naam is te vinden op de gastenlijst van 2009 (tezamen met een grote delegatie Nederlanders te weten: Koningin Beatrix, Jaap de Hoop Scheffer, Ernst Hirsch Ballin, Neelie Kroes, Nout Wellink, Hans Weijers van Akzo-Nobel, Victor Halberstadt van de Rijksuniversiteit Leiden en Jeroen van Der Veer namens de Shell).
Algemeen Dagblad, Trouw, NRC Volkskrant en Parool
De Nederlandse kranten hebben vrijwel allemaal geruime tijd geleden hun onafhankelijkheid en eigen identiteit verloren. De zichzelf ‘kwaliteitskranten’ noemende dagbladen Algemeen Dagblad, Trouw, NRC, Volkskrant en het Parool zijn in handen van één schatrijke Belgische familie (Vrij Nederland 15-05-09). De huidige representant van het van oorsprong Brabantse geslacht Van Thillo en bestuurder van De Persgroep corporatie, staat bekend als de
‘Berlusconi van de Lage Landen’, hoewel de door hem opgekochte ‘kwaliteitskranten’ zich tegenwoordig haasten om deze bijnaam en bijbehorende reputatie van geldbelustheid en saneringsdrift te ontkrachten.
Christian van Thillo die in het verleden bestuurder was bij bovengenoemde Bertelsmann, verkreeg zijn alias omdat hij het grootste deel van de kranten, tijdschriften en televisiezenders (w.o. VMM) in België bezit. Daarnaast is hij evenals Berlusconi zeer katholiek, ijdel, macho en houdt van snelle auto’s.
Behalve de baas van Belgische en Nederlandse media is hij – komend uit een bankiersfamilie – tot voor kort lid van de Regentenraad van de Nationale Bank van België, daarnaast gedelegeerd bestuurder bij de Vlaamse Media Maatschappij, de Antwerpse Televisiemaatschappij, Mediafin en investeringsmaatschappij Carlton Capital Partners. Hoezo belangenverstrengeling?
De katholieke en nationalistische familie Van Thillo maakt haar fortuin met de aankoop in de jaren dertig van een aantal
rubber-, koffie- en palmolieplantages in de Belgische Congo(1908-1960). E.D. Morel publiceerde al in 1907 een aanklacht tegen de erbarmelijke omstandigheden op de rubberplantages in Belgisch Congo, ‘Red Rubber:
The story of the rubber slave trade’. (boektekst)Media en aandeelhoudersDe bedrijfsvoering van Van Thillo is exemplarisch voor de gehele sector mondiaal, winst voor de aandeelhouders. De opgekochte kranten van soms zeer diverse signatuur worden ‘geharmoniseerd’, wat inhoudt dat ze net als de politieke partijen allemaal dezelfde middentoon krijgen.
Pol Deltour, secretaris generaal van de journalistenvakbond, kent de verhalen over Van Thillo’s liefde voor kranten: ‘Die is er als het goed gaat. Maar anders is die liefde snel verdwenen. De krant als cultureel erfgoed, als een belangrijk instituut voor de democratie, dat doet hem niets. Arbeidsvoorwaarden en journalisten: interesseert hem niet. Het komt altijd terug op de cijfers en de waarde voor de aandeelhouders, wat dan zijn familie is. Dat maakt het ook weer cynisch.’(
Volkskrant 27-01-09)
Telegraaf als bliksemafleiderNaast de Persgroep bestaat er in Nederland nog de internationaal opererende Telegraaf Media Groep, waar ondermeer Neerlands grootste dagblad De Telegraaf en een groot aantal tijdschriften onder vallen.
De Telegraaf (Media Groep) is een uiterst overheids-toegankelijk mediabedrijf, en lijkt daarmee 'de stem van de heersende klasse'. De TMG is voor meer dan 30% in handen van
de familie Van Puijenbroek, een katholiek geslacht van textielbaronnen dat naast familie Fentener van Vlissingen nog een klein aandeel van 28,4% procent in het ANP zou hebben gehad.
De Groene Amsterdammer schrijft: ‘In 1951 financierde Van Puijenbroek de overname van De Telegraaf door een groep bevriende zakenlieden en politici, daarbij handelend op voorspraak van Kortenhorst, De Quay…’ en ‘De Quay was in die tijd inkoper voor de krijgsmacht en commissaris bij een aan Van Puijenbroek gelieerde textielfirma. Dank zij deze relaties werd Van Puijenbroek een belangrijke leverancier van het Nederlandse leger. De firma kon zonder grote problemen de crisisjaren overleven, produceerde in de oorlog voor de Duitsers en na de bevrijding achtereenvolgens voor het Canadese en het Nederlandse leger’.
Al in de jaren dertig had van Puijenbroek op verzoek van Steenberghe en De Quay de Corporatieve Concentratie (een voorloper van het
Zwart Front ) en andere rechts-autoritaire groeperingen ondersteund. Het Zwart Front werd opgericht door een priester in opleiding en was een fel antisemitische, fascistische organisatie.
De Telegraaf had lang een verschijningsverbod nadat de krant zich in de oorlog met de nazi’s had gecompromitteerd. De uitgever fungeerde als spreekbuis van de bezetter en drukte onder andere nazi-bladen als de Deutsche Zeitung den Niederlanden.
Het merendeel van
de regionale dagbladen in Nederland valt onder de Mecom-corporatie, een investerings corporatie uit Londen, Europa’s grootste uitgever van regionale bladen en eigendom van David Montgomery, net als Van Thillo bekendstaand als een harde saneerder.
Privatiseren mediaHet opkopen en privatiseren van mediabedrijven door grotere internationale corporaties is sinds de tachtiger jaren onder druk van de Wereld Bank en het IMF begonnen en gaat nog steeds door. De kleintjes zijn schatplichtig aan de grote.
Wereldwijd zijn er ongeveer
vijf tot tien mediacorporaties die de toon zetten. De vijf grootste corporaties zijn Bertelsmann (Sony is onderdeel), Time Warner, Disney, Viacom en Rupert Murdoch’s News Corporation. Zij vormen een mondiaal commercieel mediasysteem gedomineerd door een klein aantal ultramachtige families dat zich beijvert om de vrije markt en commerciële waarden te verbreiden.
Prof. Robert McCesney, oprichter van
Free Press, geeft op 26 februari 2009 een lezing getiteld ‘De strijd op leven en dood’ Hij stelt dat: ‘de crisis in de nieuwsvoorziening hand in hand gaat met de huidige economische depressie. De reorganisaties, fusies en saneringen, het ontslag en de afname van met name kritische dagblad-, televisie- en radiojournalisten en het repeteren van geijkte opvattingen door de overblijvers, leidt tot een sfeer waarin corrupte politici en bestuurders als enige profiteurs floreren in het schemerlicht: een sfeer die de journalistieke autonomie en integriteit ondermijnt. Vergaande mediabesluiten nemen zij achter gesloten deuren’.
Deze crisis heeft zijn wortels in de periode voor de vlucht van het internet en voor de huidige depressie. Het kapitalisme dicteert al sinds de tachtiger jaren de journalistiek. De kakofonie aan visies en opvattingen uit de zestiger en zeventiger jaren is verdwenen.
Mc Cesney: ‘De belangrijkste tekortkoming van de journalistiek al sinds haar ontstaan is het blindelings steunen en vertrouwen op ‘officiële’ bronnen – de machthebbers – als de basis voor een nieuwsitem: ‘de legitimiteit van nieuws wordt gedefinieerd door de autoriteiten.’
Als een journalist de officiële uitleg van de terreuraanslagen ter discussie stelt is hij ‘niet professioneel’ omdat hij zijn privé-ideologie op zou dringen.
Er is niets mis met duidelijk kleurkeuzes van kranten: politiek, religieus of anderszins. Er is alles mis met de nivellering in de huidige media volgens opgelegde politiek correcte denkbeelden zonder alternatieven.
Een vrije pers is een publiek goed en voorwaarde voor een vrije samenleving.
‘Whoever controls the media, controls the mind.’ Jim Morrison
Who controls your mind?
Samengevat en bewerkt door ‘t Schrijverscollectief.
Met dank aan
Anarchiel en
Wanttoknow
