Tuinman Jan Stam
neen de naam der stad doet naar ik hier meen niet ter zake
Stam was recht in al zijn doen en ieder mocht hem graag
Wat hem echter onmisbaar maakte voor een macht studenten in de botanie
was de over grote kennis die Stam van zaden had
Ja, wat je hem ook maar gaf indien het maar zaden waren
vriend Stam wist duidelijk en stellig te verklaren
de naam is zo en zo en nooit zolang het mij is bekend
had Stam het bij het verkeerde end
Een paar studenten echter namen het besluit
de man eens op de proef te stellen
op wat voor manier dat zal ik u vertellen
ze namen haring kuit en lieten dat een dag of wat drogen in de zon
tot deze uit een vielen om hem de vraag te doen
Zeg Stam kun je ons zeggen watvoor zaden dit zijn ze zijn zo bitter klein
We kunnen ze wel onder een vergroot glas leggen
maar als jij het weet zijn we sneller klaar.
Stam zet zijn bril op bekijkt betast en beruikt en zegt,
gissen mijne heren doet dikwijls missen
maar heeft U nog een week geduld ik beloof u dat U het weten zult.
De heren gingen heen
och die is beet genomen sprak de een
die is er in getuind sprak de ander.
acht dagen later
Goede morgen Jan
Goede morgen heren
Zo vroeg al uit de veren?
Ja ja man we zijn benieuwd naar de zaadjes
de zaadjes zegt u ow wacht dat is ook waar
En s'mans gelaat blijft in den zelfde plooi
Zeker heren volgt U maar
In alle jaren dat in tuinman ben heb ik dit nog niet gezien
de heren wel misschien?
Zou hun gezicht hen foppen
Op dunne stokjes wortelend in de grond
een keur collectie haring koppen
Die hen met glazige ogen schenen aan te staren
Ik heb evenwel uit goede bron vernomen
dat vriend Stam de heren nooit meer zag terug komen
Antwoord op http://www.seniorplaza.nl/oproep/Oud+gedicht/tuinman-jan-stam
Ik heb het maar weer even opgevist uit mijn brein!
Deze voordracht moest ik ooit uit mijn hoofd leren van mijn vader Sjaak #RIP
Mijn vader was ook accordeonist -vooral Franse musette
Hij speelde knoppen accordeon Franse ligging!
Mijn vader en moeder hebben de oorlog meegemaakt en zijn daardoor gevormd
mijn moeder #RIP die zong vaak Edith Piaf.
Ik mis de strofe: ik kon niet met dat fijne goedje verder kmen, daarom heb ik wat afgenomen en uitgezaad, maar.....in de warme kas. En ik ging van tijd tot tijd een zien of er al wat opgekmen was. Nnu komen ze aan de kas, Jan Stam doet open, wilt u nu tot heel aan ‘t eind maar lopen? Daar staan ze....links. En smans gelaat blijft in de zelfde plooi. Wat zien ze? Een keurcollectie haringkoppen, op dunne stokjes, wortelend in de grond....ik weet niet waar ze moeten, deze dichtregels, maar ze moeren wel ergens tussen i n di mooie gedicht.. Hartelijke groet, Berry Zand Scholten, Zandvoort.
BeantwoordenVerwijderen